Donderdagochtend was er vrouwenspreekuur in de kliniek. Onderzoekjes werden gedaan en voorlichting werd er gegeven. Met name over het voorkomen van hiv/aids, familyplanning, soa"s. In het centrum wordt wel condoomgebruik iedere keer benoemd, ondanks de religieuze achtergrond (katholiek). Uitgedeeld worden ze hier niet. Ze zijn gratis verkrijgbaar in de kleine kliniek van de overheid naast het Care Centre. Maar dit blijft een heel groot probleem.

De taal is een probleem. Niet voor mij alleen. Alle vrijwilligers vinden het lastig de Afrikanen in het Engels goed te verstaan. Ze spreken met een zwaar accent, het Xhosa-accent. Iedere keer als je aangesproken wordt, moet je vragen of ze het nog eens herhalen en dan nog is het soms gewoon gokken met antwoorden. Je krijgt soms wel de leukste gesprekken die nergens op slaan.

De Xhosataal is de onderlinge spreektaal van de Afrikaanse bevolking. Een drietal "kliks" zijn in deze taal verweven. Lusi, de chauffeur, heeft mij geprobeerd onderweg in de auto wat "kliks" en wat woorden aan te leren maar dat werd wel erg gevaarlijk: hij lag over zijn stuur van het lachen en wij moesten ondertussen op de weg letten. Het is ook opvallend dat ze vaak een mixtaal spreken met elkaar:Xhosa, Afrikaans en Engels.

Vrijdagochtend zou ik in eerste instantie meegaan de township in maar het regende ontzettend hard. Dat was dondermiddag al begonnen. De wegen zijn heel slecht begaanbaar en dan worden er geen bezoeken afgelegd. Ik ben gaan helpen bij de voedselbank. De opkomst was aanzienlijk minder. De mensen die niet komen hebben dan ook geen eten en ook de dagen erna niet. Het weekend is het Care Centre gesloten. Ook help ik de vrouwen in het naai-atelier. Zij vinden het wel heel leuk dat er iemand komt. Veelal zijn het jongeren die als vrijwilliger komen en die gaan dan niet naar het naai-atelier. Ik ben begonnen met het maken van een aantal tassen. Maar ja, dan moet je eerst wat handigheid krijgen met zo'n industriële naaimachine. Dat heb ik geweten: de dames vroegen mij in het begin of ik bezig was mijn vrachtwagenrijbewijs te halen.

Lachen dat ze dan doen! Ze hebben een groot gevoel voor humor. Ze hebben dezelfde leeftijd als ik en dan komen de verhalen wel los. Wat een wereld van verschil! Luisteren is het enige wat je kan doen. Iets over je eigen leefwereld vertellen voelt "not done" en moet je proberen handig te omzeilen. Door de regen was het heel erg koud. Er is nergens verwarming. Je houdt gewoon je jas aan en je muts op. Wat ik wel heel aandoenlijk vind is dat er wat oude dametjes heerlijk van die hoedjes zitten te haken waar je een toiletrol in kunt doen. En een plezier dat ze hebben! Er zal vast wel vraag naar zijn.

Het weekend is voor mijzelf. In Nederland had ik al bedacht dat ik contacten moet gaan leggen met anderen dan die in het vrijwilligershuis, gezien de leeftijd. En dat is gelukt. In Nederland heb ik daar al een start mee gemaakt en vrijdagavond hoefde ik maar 650 meter te lopen om naar Janny te gaan. Uiteindelijk waren we met 6 Nederlandse vrouwen en wij kunnen ook lachen!!

Vandaag ben ik meegeweest naar een shoppingcentre en daarna zijn we doorgereden naar een prachtig natuurgebied bij de kust. Ook heel leuk om de omgeving te zien. Morgenochtend gaan we (de Nederlandse dames) naar een kerkdienst. Om 9.00 u begint deze al! Daar ben ik heel benieuwd naar. Morgenavond gaan we met een aantal uit het vrijwilligershuis mee met Lusi, de chauffeur, naar zijn kerk. Zo heb ik wel een 'echte' invulling van de zondag. Maar ik wil dit gewoon meemaken. Nu heb ik de kans.

De komende dagen worden warm hier. Heerlijk. Mij is nog aangeraden een autootje te huren aangezien je anders nergens komt. Ik heb dat eens aangekeken; het links rijden. Op dit moment zie ik mij dat niet doen. Binnenkort gaan we een weekendje weg naar het Eddo Elephant Park. We blijven daar een nachtje over. Ook staat nog een lang weekend Baviaankloof op het programma, voordat ik weer vertrek in oktober. Leuke trips om naar uit te kijken.